heyecan!!!

Önce gözlerimin dolduğunu fark ettim, ama kendimi tuttum, gözümden düşecek ilk damlanın odadakileri de etkileyeceğini bilerek kendimi sıktım, ama ellerimin titremesini durduramıyordum, zangır zangır titriyordu parmaklarım, ellerimi nereye koyacağımı bilemiyordum. Herkesin dikkatini çeken de bu oldu zaten, dev adam 8 şiddetinde sallanıyordu. Cebimden çıkardığım paketi açamayışımla iyice perçimlenmiş oldu titremeler. Yardımla açtığım paketin içinden çıkan kutuyu açamıyordum bu kezde, yine yardımıma birisi yetişti hemen. Artık herkesin fark ettiği heyecanımı hafifletmek için yüksek sesle dile getirdim, "birisi şu kutuyu alsın elimden ben heyecandan açamıyorum".

Ama yeni anne benim kadar sıkamamıştı kendisini, bir şeyler söylememi beklemeden, yanağına ilk dokunuşumla koyverdi yaşları, işimi zorlaştırdığını fark etmemişti, o sadece anneliğin duygusallığına adım atıyordu, kucağındaki canıyla kazandığı hassaslığı gözler önüne seriyordu biraz utanarak. Ben yine de kendimi tutmaya devam ettim, anı kurtarmak adına birkaç soru sıkıştırdım hazırlarından. Cevapların ne olduğunu dinlemeden, ama önemser gibi yaparak biraz daha sıktım kendimi.

Sonunda odanın dışına attım kendimi, eşikten adımımı atmamla ilk yaş kendini bıraktı yer çekimine, titrememi de beraberinde götürerek rahatlattı ruhumu.

Daha önce hiç düşünmediğim kadar heyecanlanmıştım bir kız karşısında ve üstelik sadece 5 günlüktü daha.

Büyüdükçe daha nice heyecanlarına...

Hoşgeldin Doğa...